Skorašnja pojava krajnje desnih i „populističkih“ partija u Evropi i svetu, koja je šokirala politički establišment otvorenim ignorisanjem ili odricanjem od brojnih principa i pravila parlamentarne politike nakon Drugog svetskog rata, dovela je do rasta interesovanja za istorijski fašizam/fašizme i njihovo savremeno značenje, poreklo i kapacitete. Stare knjige su uzete sa polica, nove su napisane, naučne konferencije i istraživački projekti su permanentno inicirani i podržavani. Mediji se provlače između imperativa objektivnosti i komercijalnosti. U sred opšte povike i prigodnih kontradiktornih kampanja, pred nama je (kao što je uvek i bilo) pitanje o mogućnosti umetnosti da se nosi sa takvom situacijom.