Scene pogleda

Prva godišnja izložba Centra za savremenu umetnost Fonda za otvoreno društvo održana je u dva alternativna prostora u Beogradu: Cinema REX-u i Centru za kulturnu dekontaminaciju (Paviljon Veljković). Autor koncepta izložbe "Scene pogleda" je Dejan Sretenović, direktor Centra. Sretenovićevo polazište je tema pogleda i posmatranja u savremenoj likovnoj umetnosti. Oslonivši se na značenje camere obscure (tamne komore) i camere lucide (svetle komore), odlučio je da svaki od prostora predstavlja jednu od "komora": Veljković - svetlu, a REX - tamnu.

Na izložbi su (po pozivu) učestvovali: Zoran Pantelić, Balint Szombaty, Zdravko Joksimović, Zoran Naskovski, Darija Kacić, Era Milivojević, Neša Paripović, Jovan Čekić, Saša Marković, Nina Kocić, Dejan Andjelković/Jelica Radovanović, Talent, Ivan Sijak i Aleksandar Davić.
Dok se deo izložbe u Paviljonu Veljković (prostoru koji je namenski građen tridesetih godina ovog veka za izlagačku delatnost ) mogao čitati kao jednostavna i jasna prezentacija savremene likovne produkcije, REX (građen u isto vreme kada i Veljković i predviđen za neku vrstu višenamenskog kulturnog centra) potpuno je drugačije inspirisao umetnike i ukazao na neke osobenosti lokalne scene. Jelica Radovanović i Dejan Andjelković (slikari) na bini su postavili monumentalnu crno-belu scenografiju, Nina Kocić(slikar) intervenisala je u zidu ugradivši, kao osnovu instalacije, više kopija crno-bele fotografije, Saša Marković je na prozoru 'kuće' emitovao slajdove sa akcije spaljivanja svojih maski, Ivan Sijak (fotograf) napravio je instalaciju postavljajuci redgenski snimak u čvrst okov sličan akvarijumu, Talent (multimedijalni umetnik) je u kabini presvučenoj imitacijom krzna emitovao porno film koji je bilo moguce videti samo kroz rektoskop, a Saša Davić (filmski i TV reditelj) napravio je čudesnu video instalaciju "Očevidac". Ovaj deo izložbe koji su ostvarili umetnici koji u svom dosadašnjem radu uglavnom nisu bili vezani za klasičan pristup likovnoj umetnosti već su bili orijentisani ka (novim) medijima, bio uspešan illi ne, pokazao je dinamičniji način komunikacije sa publikom. Umetnici sa profesionalnim iskustvom iz drugih medija (scenografije, fotografije, filma) protumačili su cameru obscuru kao početak pokretne slike i to iskustvo upotrebili u delu rađenom za izložbu. Pored dinamike (pokreta), svesne upotrebe osvetljenja u oba prostora, Scene pogleda su uvele novu praksu u organizaciji izložbe. Svi radovi umetnika bili su producirani.

Tokom decembra '95. i januara '96, u Muzeju moderne umetnosti u Skoplju predstavljen je deo izložbe Scene pogleda za tu priliku transformisan u izložbu Priče o pogledu (Davić, Kocić, Milivojević, Naskovski, Paripović, Čekić).