Radionica savremenog pokreta

Radionica ima za cilj upoznavanje polaznika sa novijim pravcima i tehnikama u modernoj igri - "release" tehnika, korišćenje Hatha Yoge radi boljeg razumevanja tela, improvizacija i kontakt improvizacija; prikazivanje novih koreografskih radova i razmena ideja i informisanje u oblasti moderne igre. Polaznici različitih profila, a ozbiljnog interesovanja su dobrodošli.
U okviru radionice biće prikazane nove solo koreografije Kate Weare i Marije Krtolice, te veče koreografskih "minijatura". U planu su i za publiku otvorene improvizatorskre večeri uz muzičku pratnju. Gost: Kathy Randels

Marija Krtolica (1973, Beograd), igračko obrazovanje sticala je u Beogradu, Londonu, Kaliforniji i New Yorku. Diplomirala je na smeru za moderni ples Tisch akademije (NYU) u New Yorku. Učila je Graham, Limon, Horton i Release tehnike, kao i Pilates i Alexander metode razvoje fizičke svesti kod igrača. Marija je pohađala seminare u North Carolini (American Dance Festival - njena koreografija prikazana je u okviru prezentacije /koncerta/ najboljih studentskih radova), Coloradu (Colorado Dance Festival) i Janiffer Muller Workshop u New Yorku. Svoj koreografski rad je prikazala i u alternativnom njujorskom prostoru Field, kao i u Movement Research centru i na mnogobrojnim koncertima u Tischu. Igrala je u koreografiji Amande Miller - koreografa amsterdamske trupe Preety Ugly. Beogradskoj publici predstavila se solo koreodramom "Korak u prazno", koja je prikazana u Bitef teatru u okviru festivala "Aeroplan bez motora", pod sponzorstvom Soroš fondacije. Tom prilikom održala je i seminar moderne igre i improvizacije. Polazišta za svoje kreacije Marija nalazi u idejama nemačkog ekspresionizma, spontanom prirodnom pokretu i idejama nove generacije američkih koreografa kao što su Bill T. Jones, Mark Morris i Doug Warone.

Veoma je retko da se mlad igrač i koreograf autentično iskaže. Medjutim, Marija Krtolica je od prvih studentskih koreografija pošla svojim putem intime, melanholije, egzistencijalnih pitanja bez odgovora, u kome je intelektualni diskurs polazište. Igrački obrazovana na Univerzitetu Tisch u Njujorku, Krtolica ovladava savremenim tehnikama igre ali izbegava nepotrebne, spoljne efekte. Ona igrački i koreografski gradi svoj emotivni odnos prema stvarnosti a u isto vreme beži od naracije i realiteta. Koreodrame Marije Krtolice su lirske, sugestivno/poetske vizije samoće, izolovanosti, čežnje, gubljenje i traženje ljudske komunikacije. Ona slobodno izražava svoj strah, beži u sebe do bola, a koreografski to osmišljeno konstatuje. U svojim kreacijama Krtolica precizno ovladava prostorom, dinamička komponenta je neobično snažna, odnosi koreografskih elemenata su puni energetskog naboja, bogati i različiti, a pronadjeni materijal ona sukcesivno slaze u kontekstu svog trazenog izraza. Telo i pokret su izrazajni instrumenti Marije Krtolice a njena suptilna ekspresivnost doprinosi prefinjenoj i lirski virtuelnoj slici koju stvara. Njene ruke, glava i celo telo nose poetiku nestvarnog oko sebe i stvarnog u sebi kao ženski princip.
Ova mlada i talentovana umetnica savremenog senzibiliteta prikazivala je svoje koreagrafije u San Francisku, Valensiji (Los Angeles) i u neobičnim alternativnim prostorima Njujorka. Beogradska publika je imala prilike da pozdravi dve koreodrame Marije Krtolice: "Korak u Prazno" i "Zid lične prirode". I kritičarka Jennifer Dunning piše 25. marta 1996. u "New York Times"-u: "'Izgubljena veza' Marije Krtolice na Kodalijevu muziku i u izvođenju Marije Krtolice, Hsiu-Ping Chang i Blossom Leiani, bio je mali dragulj igre u kojoj su tehnika, elementi modernog i folklornog plesa, kao i nagoveštaji naracije i intenzivna emocija bili isto tako lepo ušiveni zajedno kao i trake na svetlucajućem kostimu seljanke, koje je sašila Dawn Weisberg'.
Jelena Santić

Projekti u Rex-u: Zid licne prirode i potisnut jesenji pejzaž , Beg iz staklene bašte, Radionica

Kate Weare je, od kada je diplomirala na Kalifornia Institute of the Arts, član losanđeleskog igračkog pozorista Helius. Kao studentu Kal Arts-a Kejt je dodeljena stipendija za London Contemporary Dance school. Kejt je sa vajarom i dizajnerom Tomasom Mulronijem ostvarila projekat u okviru losanđeleskog Foruma finih umetnosti u alternativnom pozorištu Highways. Kejt je nastupala u predstavi "Hranjenje" bostonske kompanije Džesterflay (trupu vodi Debra Blut); u solo koreografiji u okviru retrospektive Brus Naumana sa buto koreografom Melindom Ring i mnogobrojnim radovima koreografa Lize Tauzend i Lore Gorenštajn (u cijoj koreografiji je Kejt imala priliku i da se pojavi na CNN-u maja 1996).